Dlaczego założyłam tego bloga?

 Założyłam tego bloga ponieważ chcę się z Wami dzielić moją wiedzą, ale również przekazać, że bardzo ważne w naszym życiu jest to by pracować z pasją.

Nawet nie potrafię wyrazić słowami co dzisiaj czuję.. .ogromną radość, wzruszenie, chęć do działania i organizacji podobnych przedsięwzięć.

Około 10 lat temu zaczęłam pracę jako doradca zawodowy z osobami niepełnosprawnymi zwłaszcza osobami z zaburzeniami psychicznymi. W tym okresie pisałam różne projekty dla tej grupy osób, tym większa była moja radość jak jeden po drugim dostawały akceptację Urzędu Marszałkowskiego i dostawaliśmy dofinansowanie na ich realizację.

Podczas realizacji projektów (poza doradztwem zawodowym, uczestnictwo w kursach zawodowych) widziałam jak osoby chore psychiczne zmieniają się, jak wzrasta ich motywacja, jak powoli zaczynają budzić się do życia
Dwa lata temu stwierdziłam, ze czas by niektóre z nich spróbowały swoich sił na otwartym rynku pracy i tak powstał projekt dla osób chorych psychicznie, które przez 6 miesięcy uczestniczyły w doradztwie zawodowym, stażach zawodowych oraz indywidualnym i grupowym poradnictwie psycho- społecznym.

Dziś po roku czasu zakończyliśmy projekt i serce przepełnia ogromna radość. Z pierwszej grupy 13 osobowej na otwartym rynku pracy zaraz po ukończonym stażu 8 osób znalazło zatrudnienie.

Ważna nauka dla wszystkich z tego płynie:

Nikt nie ma prawa oceniać a tym bardziej przekreślać drugiej osoby, ze względu na jej deficyty.
Osoba niepełnosprawna to osoba często sprawna kompetencjami.

Drugą grupą dla, której zaczęłam pisać w tym okresie projekty to chłopcy z Młodzieżowego Ośrodka Wychowawczego w Jaworzu.
Największą nagrodą jaka otrzymałam za realizację projektów dla nich to podziękowania w ich imieniu od Dyrektora tego ośrodka:
"...Każda forma pomocy pozwala uwierzyć naszym podopiecznym, że ich ciężki los nie jest ludziom obojętny. Pani wsparcie to gest, charakteryzujący ludzi wielkiego serca, wrażliwych, otwartych na ludzką  krzywdę i gotowych nieść pomoc tym, którzy tej pomocy potrzebują. Jeszcze większa to zasługa, gdy adresatami tej pomocy są dzieci, wypchnięte wbrew własnej woli na margines społecznej akceptacji i rodzinnego ciepła. To właśnie ludzie wielkiego serca znajdują drogę dla tych dzieciaków, odpowiadają na pytania, na  które dzieci kochające i kochane nie muszą odpowiadać".

Nie tylko ja dostrzegłam wartość w pomocy tym chłopców w 2009 roku projekt mojego autorstwa skierowany do chłopaków dostał wyróżnienie Ministra Rozwoju Regionalnego w konkursie "Dobre praktyki" z tytułem "Najlepsza inwestycja w człowieka"
Wyróżnienie Ministra Rozwoju Regionalnego
http://ec.europa.eu/esf/main.jsp?catId=46&langId=pl&projectId=269

PAMIĘTAJ:
KAŻDY MA PRAWO DO SZCZĘŚCIA I SWEGO MIEJSCA W SPOŁECZEŃSTWIE.

Lucyna Pietrzyk